bugün kısırkaya-çiftalan bölgesindeydik temiz hava alalım dedik. abi her yer mi çöp olur. içki şişeleri, bira şişeleri, poşetler, plastik su şişeleri her yer pislik içinde. yazık insanlığımdan utandım çok üzüldüm. güzelim kumsal pislik içinde. her gelen bırakmış pisliğini bu ne cehalet bu ne köpeklik köpeğe ayıp. insan hiç mi ahlak dersi almaz ayağımızı bastığımız yer çöptü. pu yazıklar olsun hakkımı helal etmiyorum.
(bkz: muhfes zudres) muhfes çöptür, günah işler, hiçbir şey başaramaz, yapması gereken ve sorumluluğunu alması gereken şeyleri boşverir, ölümü her saniye bilir ama, hiçbir şey için çaba göstermez, her gün pişman olur, her gün aynı çarka döner, işte o yüzden çöptür, kendinden nefret edecek kadar antrofobiktir.
ülkemizde küçük yaştan itibaren insanlara eğitimi verilmesi gereken şey, 5 yaşındaki çocuğun trenin camını açıp yediği tüm abur cuburların poşetlerini dışarı atmasını ve tüm bunları gören annesinin gıkının çıkmadığına şahit olmanız ise tam bir sinir krizi.
‎''bu kadar şeyi nasıl biliyorsun? diye hayretle sordu hasan. çöp tenekelerinden, dedi kayıkçı ve güldü:komik ama gerçek. evet dedi ümit: bir insanın çöplerini uzun bir süre karıştırırsan o insan hakkında çok şey öğrenirsin.''hayalperest-ali cem özdemir