insanı uğraştırmak için kıl ustalar tarafından icat edilmiş kebap türüdür. çöp şiş yemeyi beceremeyen yazarlar lokalimiz, siz değerli azalarımızın hizmetine sunulmuştur.
yav şu tahta olanlara et yapışıyor, erol taş gibi hart hurt girişsen olmaz, çatal bıçakla uğraşsan et mundar olur. nası yiyorsunuz ya bunu.
neyse ki çöp şiş yiyecek paramız olmadığından bu sorunu artık yaşamıyoruz, kılışdar ülkeği mafedti maf.
ilkokulda bizi sınıfça mahallenin avm'sindeki lokantaya tavuk olanından yemeye götürmüşlerdi; demek ki 10-15 yıl önce lüks olmaktan uzak, sınıftaki herkesin erişebileceği bir yiyecek olarak görülüyormuş.
Ali baba isimli bir adamın harika tavukları şiş diye tabir ettiğimiz ince tahta çubuklara dizerek ızarttığı ve hesabın bir hayli kabarık geldiği bir yiyecek türüdür.
çöp şişin hazırlanırken püf noktası, etler ne çok küçük olacak ne de çok büyük, ''çöp'' denilen kargı kullanıcak veya modern yuvarlak kargılardan ama mutlaka tahta olacak, etler çöpe geçirilirken ilk önce et sonra bir tane yağ konması gerekiyor ve bir şişte birden fazla yağ olmamalı çünkü yağ çok çabuk soğur-donar ve bir şişte birden fazla varsa insana tiksinti verebilir yinede sıcakken süperdir tadı.
en güzeli eskiden ortaklarda yapılıyordu. şimdi aynı lezzet var mıdır bilmiyorum ama söke'de de çok iyi yapan yerler var.
ulan canım nasıl çekti gece gece. yanında güzelim ayranı, kızarmış ekmeği ve kızarmış soğanı olacaktı şimdi offf.
