Aralarında bulunup çok sevdiğim insanlardır. Bir de bize karşılık 1 metre ötede olan çöp kutusuna atmak yerine evimin önündeki ağacımın dibine bırakan pislikler var.
ezilen insandır, aptal yerine konulan, kolay kolay mutlu olamayacak insandır. ama saydıklarımdan en önemli son özelliği olması, yani insan olması. insandır o kişi. gerçek insan. çöpü yere atmaz, elinde taşıyıp çöp kovasına atar. trafikte kurallara uyar ve kimseyi sıkıştırmaz ve tüm bunlar olurken o hakkının yendiğini bilen insandır ama ağzını açmaz lakin bu ayılara ne yapsa kar etmez. işte bu yüzden ezilir, aptal yerine konur ve mutlu olamaz. ama dedim ya insandır. diğerlerini kıskandırırcasına, inadına insandır. tanımasam bile gördüğümde alnından öpesim gelir öyle insanları.
Evet annem yere atınca çok kızıyor. 2 gün önce suriyeli bir kadın evin önüne çöp atarken görmüş. Al onu yerden demiş. Suriyede böyle değil demiş o da. Annem de bura suriye değil türkiye al onu hemen çöpe at demiş. Önemli böyle şeyler.
doğaya ve çevreye duyarlı öpülesi insanlardır. kağıt ve cam şişe gibi maddeler doğada 400 yıl gibi bir sürede yok oluyor. plastik eşyalar ise 5000 yıl kadar sürebiliyor. ayrıca lavaboya dökülen 1 litre yağ 1 milyon metreküp temiz suyu kirletiyor. bunları biliyoruz ama sürekli bir unutma halindeyiz. doğayı ve çevreyi koruyalım. insanları uyarıp bu konuda bilinçlendirmek gerekli. ne yazık ki üzerinde yaşayabileceğimiz başka dünya yok. size michael jackson dan heal the world adlı parçayı armağan ederken michael abimizi anmanın da haklı gururunu yaşıyorum.
genelde cebimde taşırım, çöp kutusuna atılınca uçan şeyler olunca da rüzgarla mücadele ederek çöpü kutuya sokana kadar mücadele ederim, vicdan meselesi.
