insanın içini burkan, kıyım kıyım kıyan bir hadise. parasızlıktan 456 gün aynı çorabı giyen kimselerin başına geldiginde içine girdigi ruh hali. hele bir de akraba ziyaretine felan gidildimiydi o ayakları sokacak yer ararsın fellik fellik. parmakları kıracakmışçasına katlarsın, ayaklarını ters cevirerek koltugun altına sokmaya calısırsın lakin başaramazsın. bu içler acısı durum an be an ortadadır, onsekizine basan bir kızın mini etek giydigi vakit bacaklarının ön plana çıkması gibi. eğer gidilen akraba denen hödük kimselerde durumu farkedip bir telik neyim ikram etmez ise size çükün fermuara takılıp hissettirdigi acı ile eşdegerdir acınız. yazık yani efendim, tanrıdan dilegim çorapsız kalmasın hiç kimse.
