zamanla çoluk çocuğu itin götüne sokup çıkarmama neden oldu. onların anladığı dilde konuşuyorum artık. umarım bunların çocukları kendilerine benzemez. bir nesil daha bunlar yüzünden heder olacak.
başlıklara bakarken hep küçük kardeşlerimle mi muhatab olu-
yorum acaba diye düşünmeden
edemiyorum. hatta sözlûk yaş
ortalaması 14-15 mi acaba
diye düşünüyorum.
ama öyle de bile olsa,
bir neslin yetişmesinde
fikren katkıda bulunmaktan
memnuniyet duyarım.
ayrıca ablalarının, ağabeyleri-
nin de küçük kardeşlerinden
öğrenecekleri birçok şeyler de
olabiliyor.
şahsımın hayatında hiç
duymadığı şeyleri duyması gibi.
baştan aşağı yazım ve noktalama yanlışlarıyla dolu, ç harflerinin kimi yerde c kimi yerde ç olarak, i harflerinin ise kimi yerlerde ı kimi yerlerde de i olarak yazıldığı başlık.
"cinsel ıcerıklı"
"zevkımız"
"pırım"(prim galiba)
kimi yerlerde ise combo var:
"digeri cıkar"
daha çok var, bağlaçlar bitişik vs.
gelelim konuya. Sayın yazara katılıyorum, ancak insan evvela kendinden başlamalı, "ben ne kadar yazarım?" diye sormalı kendine.
peşin not: belki eleştirilmeye tahammülün yoktur. Eğer yoksa eleştiri yapma. Yok, varsa beni de eleştirebilirsin Yanlışım varsa.
önemli olan boyu değil şeklinde cevap verilesi söylem. günümüz çocukları öyle zeki ve uyanık ki düşününce "biz de küçükken amma malmışız lan" dememek içten bile değil.
sanki annesinin karnından yetişkin olarak çıkmışta. çoluk çocuk her yerde içinizde bile var. buradakilerden kaçabilirsiniz ama içinizdekinden kaçamazsınız. türk filmlerine bağlayasım geldi ama yapmayacağım. uykusuzluk vurdu iyice.
burası ciddi bir yer olsaydı ciddi olurduk.
