ne güzel bir şeydi onu öyle özenle tırnakla iterek, dümdüz ve kaygan olmasını sağlayıp sevmek.. evet sevmek,öyle de basit keyiflerimiz vardı eskiden şimdi hiçbir şeyin veremeyeceği..
cetvelle çok daha kolay düzleşirdi. bir de onu defterimizin arasına koyup saklardık. 90' lar da çocuk olmaının olmassa aolmazlarından diriydi. ama 2000' li çocuklar anlamıyor böyle şeylerden tesadüfen bir kitap arasından çıkan prüüzsüz çokomel jelatinine küçümseyerek bakıyorlar. oysa ki o mutluluk.
Birden çocukluğumu hatırladım. Tırnaklarımla güzelce düzleştirerek kitap veya defterimin arasına koyar, okulda ara ara çıkartıp koklayarak resmen mest olurdum.
