Gercek oz var. Ancak bu dunyada degil, bir uzay gemisi icinde , bir kabinin icinde uyuyor. Ara sira gozlerini istemsizce actiginda altina boyali yuzuyle koruyucusunu goruyor.
1'den kopan her şey 1'se özünde, ''öteki'' denilen kavram ve de öncesinden ''ben''den kopup sonsuz sayıda yansımaya neden olan ''ben'' de, ''aslında 1'' olanın, yani başka 1 özün ''yansıması olabilir.
yani burada bunları yazan sen de, özünde bir başka özün mutasyona uğramış bir yansıması olabilirsin.
pekala bunları düşündüm ve belirttim lakin, bir soru var?
gerçek öz var mıdır?
sen de bir yansımaysan şayet, geriye doğru gittiğimizde ''her ötekinin'' ''bir ben'' olduğunu görürüz.
bu zamanın düz bir çizgi değil, birbirini yansıtan ve tekrar eden yuvarlak yapıda bir soyut olduğunu gösterir.
bu teori ilk kez princeton üniversitesinde bir doktora öğrencisi olan hugh everett iii tarafından 1957 senesinde ileri sürüldür. teori yıllar sonra aynı üniversiteden max tegman tarafından yorumu destekleyen quantum intiharı deneyi yaratılana kadar küçümsenmişti.
çoğul dünyalar teorisine göre bir hareketin her olası sonucu dünyanın bir kopyasını yaratır. bu, everett'in dekohezyon dediği anlık bir süreçtir. maceranı kendin seç kitabı gibidir, ama mağarayı araştırmak veya hazineyi alıp kaçmaktan birini seçmek yerine evren ikiye bölünür ve böylece her iki durumda gerçekleşir.
çoğul dünyalar kuramının önemli bir tarafı, dünya ayrıldığında kişi evrenin başka bir versiyonunda olduğunun farkında olmaz. bu da şu demektir; hazineyi alıp giden çocuk, daha sonraki hayatında mutlu mesut yaşarken kendinin mağaraya girip tehlikeye atılan versiyonundan tamamen habersizdir ve o da diğerinden habersizdir.
