Böyle derin bir nefes alıp tam konuşacakken ne konuştuğunun işe yarayacağını ne yarana derman olacağını fark edip hiç boşuna enerji harcamayayaım diye anlık düşünüp "boşver, ee sen naptın?" demeye sebebiyet verir.
Bir süredir yaşadığım. Tabi bir çok insan için böyledir. Kime neyi anlatacaksın ki zaten? Kimin ne kadar umurundasın? Söylediklerin duvara çarpıp sana dönünce etkisi daha sert oluyor haliyle insanın söylemeye dili de varmıyor en iyisi Boşvermek.
Anlatsan bile anlatmamanla eşdeğer olacağını hissedip susarsin. Çünkü agzindan cikan her sözcük anlamsizlasarak duyulurmus gibidir dinleyen tarafindan.
bazen hatta çoğu zaman öyle dolarsın ki bir şeyler anlatmak istersin, içinden ne geçiyorsa söylemek istersin ama yapamazsın, yalnız kaldığında aklından söylemen gereken birçok şey geçirirsin ama o an geldiğinden yine hiçbir şey anlatamazsın. sonra bu halini de stres yapıp içine onca şeyi attığın yetmezmiş gibi daha da çok üzülürsün. ağlarsın, ağlarsın ve yine ağlarsın.
içinde bulunduğum durumdur. ortalığı kırıp dökesim var. ağzıma geleni söyleyesim. sövesim var. bu hikayeyi bu boktan yaşanmışlığı anlatasım var ama adam yok.
anlatsan da bir şeyin değişmeyeceğini bilirsin. her şey aynen devam edecektir, içindeki acılar kaldığı yerden, belki de daha da acıtarak varlıklarını sürdürmeye devam edeceklerdir. bunu bilirsiniz, bildiğiniz içinde anlatmak isteseniz de anlatamaz, susarsınız.
aşık olmanın alamet-i farika sıdır.
orhan veli bu hisslere tercüman olmuştur.
ANLATAMıYORUM
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Gözyaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu
Bu derde düşmeden önce.
Bir yer var, biliyorum;
Her şeyi söylemek mümkün;
Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;
Anlatamıyorum.
bir arkadaşıma ders anlatırken sıkça karşılaştığım durumdur bu. hayır konuyu su gibi biliyorum ama gel gör ki anlatırkene olmuyor. en sonunda konuyu "off ne salaksın yaa bak işte farkların karelerinin toplamının parametrelere göre kısmi türevini alıp sıfıra eşitliyorsun, al sana tahminci" şeklinde aşağılayaraktan anlatıyorum ki bu da çalışmanın bitmesine işaret oluyor genelde.