evet ben kabullendim senden gelen her çileyi her kederi. her sabah uyandığımda arıyorum yatakta seni, kokunu, nefesini, günaydın bebb diyişini ama koca bir yalnızlık ve sessizlik karşılıyo yeni güne. ellerim titriyor sigaramı ararken kaktığımda yataktan yakıyorum bir tane hemen, nede kızardın bana hemen sigara içiyorum diye aklıma geliyor ilk nefesimle beraber içime çekerken. ağlamaklı oluyorum gene. ağlıyorum sevgili her uyandığımda inan bana her sabah çünkü çok özlüyorum seni.
sevdiğine özlem, sevdiğini özlemek, sevileni çok özlemek. sonucunda da bu özlemi ona söyleyebilmek.
biliyorum döneceksin bir anda,
dün gece gördüm rüyamda inan çok özlüyorum seni.
ben zaten senden gelen her kederi her çileyi,
kabullendim sen gittiğin günden beri,
bazen duyarsan sitemli sözlerimi bağışla...
"çünkü çok özlüyorum seni..."
Dalar gözler uzaklara... akıldan çok şey geçer de kelimeler yetersizdir anlatmaya... çünkü bekleyen bilir ki hiç bir cümle yalnızlığı ve özlemi anlatacak kadar derin değildir. kendi özünden hissedilen, o tüm hücrelerde yaşanan, ve özlenin yokluğunda kendini eksik hissedip, onu yanında, özünde istemek, özlenene birikmektir. görmek, görüşmek istemek, göremenin verdiği acı bir duygu. o'na dokunmak istemek ama dokunamamak, sesini duymak istemek ama duyamamak belki hatta yanındayken bile özlemek...
güçtür, varoluştur, sevdadır, bekleyiştir, acıdır, sevinçtir, mutluluktur, güçtür, sözdür, bazen mantığına yüreğine söz geçirememektir, sessiz çığlıktır, beklemektir, sabretmektir, siyah gecelerde siyahın izi kalabilmektir...
korunaksız kalıp yanlış bir hayatın içinde yanlış bir adamın düğmelerini kopartırcasına çözmeme sebep sendin. yoktun...hiç olmamıştın...gelin ayakkabısının altına yazdığı adının silinmesini bekleyen masum bir kız umuduyla bekliyordum seni ve herşeyi senin için seviyordum...ne gelmen belliydi ne gitmen...bir çıkmaz sokağa girmiştik, debeleniyorduk...sana gelemiyordum, kapalıydı yürek dolaylarımda yollar...
...
şimdilerde bir akşam getiriyorsun bana, alevlerin içine atıp yan diyorsun...gayretim seni sevmemden ama bilmiyorsun gitmeler kolaydır benim için, yanmazsan yanamam bilmiyorsun...
...
eğer istersen, aşkın bırakıp gitmesini de yaşarım seninle sevgilim...hiç haberin olmadan sessiz sedasız bırakıp giderim... ama şuan bilmelisin ki ben çok özlüyorum seni...
Çok özlüyorum seni tüm bu saçmalamalarım özlemden. içim de öyle bir sızı başlıyor ki bazen tarifi zor tarifi imkansız. insan bu kadar yakınken daha bir fazla özlüyor. Benim için en zor olandı gitmek ama gittim. Mecburdum hayatında bana ayırdığın yer yetmedi. Bu yüzden tamamen gittim o yeri başkalarına ver diye. Çok özlüyorum seni ama geçicek biliyorum. Belki hatırlanmayacaksın birdaha ama şimdilik seni çok özlüyorum.
