gurur allah'a mahsustur. çok seviyosan , çok özlüyosan onuru ayaklar altına alıp aramak gerekir. her insan, her canlı ölümlüdür. aramayıpta neyin artisliğini yaparki bu insanoğlu.
aynı işyerindeysen, verdiğin hediyeyi masasından kaldırmışsa, beynine sadece o gerçekle yüzleştiğin anı kaydetmişsen, elini korkak alıştırıp aklınla savaşıyorsan tüm bunlara rağmen onun aklında olmadığına da eminsen bu durum sadece gururdan dolayı bir eylemi yapamamak değildir. ey eski sevdicek, senden çaresizliği öğrenmek bile çok güzel..
bir süre canınızı yakar, ne yapsam acaba diye bahaneler düşünürsünüz.
sonra tüm çabalarınızın aslında değmeyecek biri için olduğunu anlar kendinize kızarsınız.
o hayatınızdan çıkıp gider, size kalan pişmanlığınız olur...
sırasıyla şu vasıtalardan birinin bulunmamasından kaynaklanır:
1.kontör. **
2.özlenen kişinin telefon numarası.
3.telefon.
ya da şunun bulunmasından:
1.gurur.*
"Şayet o da özleseydi, mutlaka arardı" gerekçesiyle aramamaya çalışma durumudur.
Aslında bu kadar basittir olay. Tek taraflı özlem 5 para etmez dostum. O da seni özlemiyorsa neye yarar sadece senin özlemen? dur Ben söyleyeyim hemen: için için kendini yemekten başka hiçbir halta yaramaz. işte bu yüzden, derin bi nefes alacaksın, sakinleşeceksin ve O'nu aramayı aklından çıkartacaksın.. Unutma: O da seni özleseydi mutlaka arardı!
açmamasından korktuğun için arayamazsın, sesini duymak değil seni artık umursamadığı gerçeğine bir kere daha şahit olmak acıtacaktır seni, bunu çok iyi bilirsin.
olur öyle arada. olmamalı ama olur işte. mesela o çok özlenen kişi size, ' bir daha görüşmeyelim, böylesi daha hayırlı!' demiştir, arayamazsın. pişman olduğunu bilsen bile arayamazsın kalbin kırılmıştır bir kere.
