Bazen mecburidir.
Uzun zaman sonra birine gerçekten aşık olmuştum. Sürekli en ufak şeyde konuyu ayrılalıma getiriyordu. Bende bunu en son dediğinde kabul ettim.
Birkaç gün geçtikten sonra, bir anda bana zamansızlıktan yakınan kızın başka erkeklerle sarmaş dolaş orada burda partilerken gördüm.
Onu özlüyor muyum ? deli gibi. Ama özlemimin önüne grurum geçiyor. her ne kadar özlesemde artık imkansız olmuşuz.
Ben şahsen prensip olarak uzun bir süredir kimseyi özlemiyorum. Karşı cins manasında, yoksa özlediğim bir kaç arkadaşım var tabii. Şimdi görür alınmasın keko haha. Seni özlüyorum kız, valla bak.
kalp ağrısı yapar insanda, göz pınarlarını kurutur.
ah ben sana nasıl söyleyeyim deliler gibi özlediğimi, geceleri gözüme uyku girmediğini, bana seni hatırlatan ne varsa yapmaya başladığımı, yağmurda ıslandığımız gün evime geldiğinde kurulanman için verdiğim havluya sinen kokun hiç gitmesin diye kullanmadan her gün kokladığımı... seni çok çok özlüyorum yanındayken bile hemde...
Ozlersin ozlemekten cigerin cikar ama soylemezsin. Ya da soylemek istemezsin. Cunku karsindakine o guzel kelimeyi soylerken, o da sana o cirkin sozleriyle umursamama tavrını ortaya koyacaktir. Ozlemek kotu sey. Özleyipte soyleyememek daha kotu. Yakalim sigaralari.
