Bazen aklıma geliyor bir an öylece düşünüyorum sonra yok yaa.. ben daha çok gencim diyip gözardı ediyorum. Ve tabi her şeyden önce kendim için değil çocuğum için endişe ediyorum. Ona yaşlılığı ve ölümü yakıştıramıyorum. Düşüncesi bile beni üzüyor..
Fani dünya böyledir.
Bizden binlerce yıl öncede insanlar ve aileler vardı. Hepsi aynı duygu ve düşünceleri taşıdı. Sonra toprak olup gittiler. Sıra bizede gelecek.
"Önce biraz ağladılar ama sonra alıştılar. Aşağılık insanoğlu her şeye alışır."
(bkz: fyodor mihailovic dostoyevski)
