arkadaşın biri hapşırır fakat hapşırırken ağzından burnundan fırlayan malzeme (çok afedersiniz) inek boku kadar vardır. Mermer kaldırıma düşen parçayı gören diğer arkadaş aynen şu cümleyi sarfeder ;
+Hapşu!
-iyi yaşa.
+sofrayı da kuran kaldırsın.
-ebem sensin kolay gelsin.
+bir daha senin yanında hapşuranı!
-sana belediye baksın...
+belediye bedava peçete dağıtsın
-peçeteden önce g.tüne don alasın
+sana sümüğümü atarım
-portakalı soyarım.
+veni vidi vici...
- hapşu!
+ üşütmüşün sen .
- yok ondan değil .
+ üşütmüşün valla belli .
- lan üşütmedim .
+ yok yok kesin .
- ulan siktir git be adamı hasta etme ... hapşu!
+ üşütmüşün .
- ulan ananı ...
-haa haa hapşu
-?!
-birşey demeyecek misin?
-ne gibi?
-çok yaşa gibi birşey olabilir mesela ya da az yaşa de ne bileyim birşey de lan.
-ben karışmam abi ne kadar yaşarsan yaşa.