zaten yakışıklı olduğu için içten içe egosu yüksek olduğundan fakirlikle cebelleşmesi kendisine normal bir insandan çok daha koyar. yakışıklı olduğunu tüm dünyaya gösteremediği için, yakışıklılığının yanındaki yeteneklerini sergileyemediği için kara kara düşünür, tanrı-dünya-varoluş üçgeninde sorgulamalar yapmaya başlayarak aforizma patlatacak kadar felsefesi olmuş olur, bu sefer de kendi felsefesini tüm dünyaya aktaramadığı için yine kafası bozulur. bir işte istikrar sağlayıp, sonradan bu tüm hünerlerini biriktirdiği parayla yapmak ister ama bu sefer de o işi yaparken ya yakışıklılığım mahvolursa diye düşünür. lise yıllarında istediğim hayatı yaşayamıyorum kafasıyla ve tüm kızları istesem zaten elde ederim inancıyla da okulu yarıda bırakıp açık liseye geçtiği için ve açık lisede girdiği tüm sınavlarda full çekecek kadar bilgisi olmasına rağmen sınav tarihlerini kaçıracak kadar sorumsuz olduğundan yıllar kendisini daha da sıkar/siker. bir an önce üniversiteye gitmesi gerekir. kendisini sokak müziği, şehirler arası yolculuk gibi her alanda yıprattığından, bu yüksek ve benmerkezci egosu, kendisine sürekli emir verilen askerlik düşüncesinden kaçmak ister. çünkü o kadar yakışıklıdır ki, ve bunun yanında da o kadar fakir, beyni genetik olarak aşırılaşmaya başlamıştır. zeka, yetenek ve yakışıklılık bir araya gelir ama bu içsel sualler sebebiyle istikrarı bir türlü bunun içine katamaz. yakışıklı ve fakir olmak, dünyanın en zor yaşam biçimidir. hatta bu kompleksi, tanrının espri anlayışına yorarak yükünü hafifletmeye çalışır bu şahıs.
sadece son kelimeler okunduğu ve anlaşıldığı kadarıyla çalışan şahısmış. çalışsın tabi onlar olmasa biz burjuvazi nasıl zengin fakir uçurumunu arttıracağız. net.
kızların bir şeyler ısmarladığı tiptir ayrıca. o şekle o şemale bakınca kız parasını esirgemez. ama büyük çapta desteklerde de bulunmaz. en fazla 50 kağıt civarlarında anca çıkar ya da o günün hevesini alana kadar harcar iyice. ama işte ertesi gün bu oğlana kimse demiyor ki, "evlat al bu çeki kendine yeni bir hayat kur. artık sen bir şeyler ısmarla kızlara." ya da "evlat al şu çantadaki parayı rio de jenarioya git, karnaval seni bekliyor."
reklam ya da oyunculuk ajansina gidip fakirliginden kurtulmayi akil edemiyorsa o erkek cok yakisikli ama fakir ve beyinsiz bir erkektir. ya da cok zekidir fakir edebiyati yapiyordur. orta zekada degildir.
fakir ve yakışıklıdan başka bir türe doğru kaymalar da görülebilir. kendimden örnek, mesela sevgilisi olan kızlar bile sadece geliyorlar, yiyişiyorlar, seks yapıyorlar sonra yok oluyorlar. uzun süreli ilişki için yol parası lazım usta. yol parası şart. kötü tarafı da aslında çok da uzak olmayan yerlerden hatunların istenmesi fakat gidecek imkan olmamasıdır. param olsa şehir şehir gezip hotellerde yatıcam, tüm egomu tatmin edip adam olma yolunda ilerlicem belki ama ben neslimi devam ettirme yolundan başka yol göremiyorum. insanın amacı içgüdüselleşiyor. çünkü iyi giyinmeyi, markaları falan unutuyorsun bir süre sonra. Paran olmadığından içten bi şekilde nesnel ve maddi hayaller kuramıyorsun. tek düşünce karşı cinse sperm aktarımı yapmak oluyor. Sonra beyin iki şey için keşke çekiyor, ilk çağda yaşasaydım ya da avrupada doğsaydım. Çünkü adamda çağın gücü olan para yok, kas fizik ve yakışıklılık var.
