bir "sonbahar" şarkısı. Kurumuş yaprakların rüzgarla dansını izlerken söylenen şarkılardan. Ardından çiseleyen yağmur, dudağa düşen ufak bir damla ile o muhteşem atmosfer eşliğinde derinliklerinde kaybolunabilir bu şarkının.
bir gün evladından ayrıldığında artık ne zaman bu şarkıyı duysan hep onu anımsayacağın şarkıdır. burnunun direği sızlar.
evet, anne olunca gerçek aşkı da bulmuş oluyor insan.
gece yarısı aniden dinlemeye karar verirseniz bu şarkıyı, esneye esneye ağlamayı göze almışsınız demektir.
şarkıda geçen; "sevilen" uzaktadır, yanında olunamasa da tarif edilebilir bir yerdedir. bu açıdan bir nebze daha iyi galiba durum. "nerdesin lan sen" desen, kendimin nerede olduğumu bile cevaplayamayacakken... "sen nerdesin" çok uzaklarda.*
