9.
Memleket degil de anıları ozlemissinizdir.
Lise sonda aşık oldugunuz kızın camina baka baka, sokakta bira icisiniz akliniza gelir. Oyle asik olmayı ozlemissinizdir, memleketi değil.
En yakin dostunuzla, başınız nasil belaya girdiği, sonra nasil yirttiginiz akliniza düşer. O katiksiz dostluğu ozlemissinizdir, memleketi degil.
Islerin kolayca halledildigini hatirlarsiniz. Herkes es dost dersiniz. Zora gelmekten bunalmissinizdir, memleketi ozlememissinizdir.
Ozlenecek cok az memleket var ülkede. Cok anlam katmaya gerek yok. Insan basit bir canlı, hepsi ondan.
8.
Memlekete gidip soğuğu yiyince muhtemelen iki günde bitecek özlemdir. iki gün sonra geri gelirim ama olsun be okullar kapansın da defolup gideyim.
7.
insanın özlemini çekeceği bir memleketi bile yoksa?
6.
Çanakkale'den Adana'ya giderken Çanakkaleyi bırakasim gelmiyor . Adana'ya gidiyorum bu sefer Adana'yi terk edesim gelmiyor bir türlü bu sorunsalin içinden çıkamadım . Adana'yi sadece yemekleri için özlüyorum arada o kadar.
5.
Memleket özlemi değildir o. Tamamen comfort zone'u terketmiş olmanın verdiği iç huzursuzluğudur. Kaldı ki, bir yeri özleten şey coğrafyası hiç değildir, orada edindiğin anılardır, artık uzakta olan sevdiklerindir.
Tecrübe ile sabittir.
4.
biten özlemdir benim için artık. istanbul'a dönmek üzere yoldayım, askerlik bitti.
3.
Yaşamın zorlu şartıdır.
Ve enteresandır, örneğin Trabzon oflu bir birey istanbul da yaşasa ve arsinli bir kişiye denk gelse vay hemşerim der değerli gelir ona.
Ama ofta yaşasa köylüsü bile değerli gelmez.
Ama istanbulda değeri yüksektir.
Bu da özlemin artılarından bir örnektir.
4.
memleketi değil de eski günleri, sevdiklerimi özledim galiba.
3.
Benin gibi hiç yaşamayanların hiç anlayamayacagı durum.
2.
Alışılır..
20. Sene ben alıştım...
1.
her ne kadar yaşanan şehir çok sevilse de insan bir zaman sonra ne olursa olsun kendi memleketini özlüyormuş be.