Atsan atılmaz satsan satılmaz, akıllı desen akıllı değil, deli desen hiç değil,
sene 2010 esenyurt güzelyurt mahallesinde adamın biri 250 doçu çekmiş mandalin satıyor. kendi halinde gariban bi adam, elinde bali torbası manyağın biri tebelleş olmuş adamın mandalinalarını alıyor yoldan geçen arabalara, insanlara atıp gülüyor orospu çocuğu. ben bu orospu çocuğunu bir dövdüm bir dövdüm, hayatımda kimseyi öyle dövmemişimdir amk, coşkun seller, gürül gürül akan dereler gibi dövdüm, ben dövdükçe orospu çocuğu güldü, o güldükçe ben dövdüm. en son gülmesi kesildi bi sigara yaktım, tam karşımda kafayı eğmiş lotr’daki Gollum gibi kendi kendiyle tartışıyor. Aniden kafayı kaldırdı, gözlerime baktı, gökte ne var abi dedi, ne olacak amk yıldızlar var maloğlu mal dedim.
-i ıhhhh abi kadiri mutlak ilahi yezdan rabbimiz! Dedi.
Elim ayağım boşandı lan, sonra Arapça bişeyler okudu, o zulmedenlerin vay haline ebelerinkini tersten göreceklerdir minvalinde birşeyler söyledi.
Beni bi titreme aldı lan, aklıma kötü kötü şeyler geliyor, ulan diyorum acaba töbe töbe adam Hızır filandıydı da hızırı mı dövdüm lan yoksa diyorum. Kullandığı cümleler normal bir insanın kurabileceği cümleler değil çünkü. Lan adam bir vaaz veriyor bildiğin, bizim caminin imamı öyle tatlı konuşamıyor hutbede.
Baya bi düşündüm bu mevzuyu, en son herhalde tarikat yurtlarında filan baskıdan kafayı yiyip sokaklara düşen bir gariban olduğuna kanaat getirdim ama yine de tam ikna olamadım. Deli divane tiplere karışmıyorum artık.
alzheimer hastasi pek tehlike arz etmez kendi kendine takilir akla gelmeyecek isler cevirir.zarari kendinedir.
ciddi anlamda bokunuzla oynarsiniz.
saka yapmiyorum.
