ilkokul ve lisede öyleyken ünide kendimi oyuna ve kitaplara verdim.Böyle daha mutluyum.Olan arkadaşlarım ben olduğum için arkadaş.Üzerimden kimsenin çıkarı yok en güzeli.
insanların yapmacıklığına göz yumamıyor olabilir, kendi başına daha güzel vakit geçiriyo olabilir, kendini bi uğraşa vermiş olabilir(kitap,dizi,film falan), fazla oğuz atay okuyup fazla etkilenmiş olabilir, yeni bi ortama girmiş olabilir, kendini tekrar tanıtmaya üşeniyo olabilir, tanıtsa bile yanlış tanınmaktan korkuyo olabilir, delirmiş olabilir, hepsi birden olmuşsa ben olabilir.
sosyallikten bir fayda görememektendir. arkadaşlık denilen tek taraflı çıkar ilişkileri insanı asosyalleştirir, hatta sosyal medyadan bile el ayak çektirir.
