çok seversen bu hep seveceğin anlamına gelmez. gün gelir nefret edebilirsin. hep seversen zaten hep sevmiş olursun hiç bir zaman sevgin azalmaz. ilişkilerde de önemli olan hep sevmektir çok sevmek değil.
hep sevmek;
"biliyor musun" dedi fırat, "galiba aşk birini unutmamak değil, onu her gördüğünde yeniden hatırlamak. kaç yıl geçerse geçsin, her karşına çıktığında aynı şeyi hissetmek."
"arada unutsan bile mi?"
"arada unutsan bile."
Sevmemek her ikisini de yerle bir eder durumu.
Sevmek de, hep sevmek de insani yipratir.
Mutluluğu geçici, .yarasi derindir sevmenin. O yüzden insan en sağlam sevmediği zamanlarda yaşar. .
hep seven tutarlıdır kendince. taşı delenin damlaların sertliği değil sürekliliği olduğu prensibine göre hareket eder. lâkin yokluğunu hiç hissedemeyen sevgili kıymetini bilmekte zorlanır. bir süre sonra değersizleşir karşı tarafın gözünde. çok seven daha sevilesi gibidir. sevgisini ifade edecek türlü güzel yollarla kalbini kıpırdatmayı bilir karşı tarafın. ayrıca çok seviyorum olması hep seviyor olmasına da engel değildir. tabi bu iyi birşey mi sorusunun cevabı muamma. ama her ikisinin ortak özelliği de çok çekecekleridir, bu kesin. ziyadesiyle değer verilen kişinin ufacık yanlışı dahi hırpalar. nihayetinde her zaman olduğu gibi azı karar çoğu zarar demek en doğrusu sanırım.
