Dün bizzat yaşadığım olay. ikimizde çok seviyoduk ama üzülmek istemiyorduk. Çok kavga ediyoduk şahsı muhteremin aşırı kıskançlığı, kuruntuları falan. Hayatımda bir tecrübe daha edindim ki; sevmekle ilişki yürütülemiyor. Siz siz olun, ilişki yaşamak istediğiniz insanı önce tanımaya çalışın.
Haftalar sonra gelen edit: biz tekrar barıştık ama yine ayrıldık. Yani bu entry'imi takdirle tekrar onaylıyorum sadece sevmekle yürümüyor ilişkiler.
yaptığım eylemdir mallık mıdır peki doğru kimine göre öyledir. ama gelecekte gerçekten sorun çıkacaktır ve bunu düşünürsünüz. ayrıldım ayrılmasına ama unutabildim mi? hayır. hala gözlerim onu arıyor. tekrar denesem mi diyorum ve kendimi yiyorum.
benim gibidir. çok seversin. çok ama. zaten sırf bu sevginin hatrına yıllardır sürdürmüşsündür. ittire ittire bir ilişki. anlık mutluluklar için adeta eziyete katlanırsın. hem seversin hem de nasıl ayrılacağını düşünürsün çünkü gelecek yoktur sizin için. uzak geleceğinde mutsuz, monoton bir evlilik görürsün. ve o cesaret gelir sonunda. ayrılırsın. hatta cesaret edemediğinden yüzyüze de bitiremezsin. çünkü seni ikna edip ayrılık fikrinden vazgeçireceğini bilirsin. (zaten sen de sevdiğin için buna razı olursun). telefonda konuşurken ağlatırsın sevdiğini. inanmak istemez kabul etmek istemez. sen de ağlarsın. yanaklarından yaşlar akarken sesinin normal çıkması için uğraşırsın. ağlama dediğinde de "ben ağlamıyorum" diye böğürürsün. eziyettir yani. hala kalp sancım devam ediyor. kalabalık bir ortamda otururken bile gözlerim bir anda doluyor. bunu yazarken bile ne kadar acı çektiğimi anlatamam. böyle bir şey yaşayan herkes için dileğim; geçer umarım. fazla can yakmadan kurtulursunuz.
- siz turkler nasil diyor, çok sevmek ama ayrilmak istemek..
neyse, kötü birşey.. kimse yapmamalı. sonra karşı taraf hasta olabilir. zaten hasta da, daha hasta olabilir... söylemiştim oysa ki. beni bırakma. kaba sakal !
manyaklığın daniskasıdır.
sebep ararsın, bulamazsın. konuşmak istersin, cümle kuracak kelime bulamazsın.
ellerini tutmak istersin, tutamazsın; gözünün içine bakarken utançtan yerin dibine girersin.
çok istersin onu, çok seversin; ama ayrılmak istersin manyakça.
sebep ararsın, bulamazsın.
sebep sensindir, anlatamazsın.
allah senin cezanı versindir; ama ceza budur, farkına bile varamazsın.
aldatmıştır...seversiniz hala,engel olamzsınız.gecen onca senenin ardından bir an duyulan nefret ve üzüntü de olsa,onu istemesen de affedemsen de bir yanın hala onunladır.kalan kırıntılar sevginizdir;ama ayrılırsın...
