Türkiye’de II. Meşrutiyet’ten beri birçok siyasal parti kurulmuştur. Bu partilerin kuruluş, gelişme çabaları ve birbirleriyle aralarında ki mücadeleler Türk siyasal sistemine birçok tecrübe kazandırmıştır ve Cumhuriyet döneminde çok partili siyasal sisteme geçişte önemli katkıları olmuştur. Bu partiler arasında, özellikle Meşrutiyet döneminde ittihat ve Terakki ile Hürriyet ve itilaf Fırkaları, Cumhuriyet döneminde ise Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası ile Serbest Cumhuriyet Fırkası tecrübeleri çok partili siyasal sisteme geçişin kilometre taşlarıdır. Bu tecrübeler aynı zamanda çok partili siyasal hayatın alt yapısını da hazırlamıştı. Buna rağmen Türkiye’de yeni rejimi oturtma çabaları ve II. Dünya Savaşı öncesi Avrupa’da otoriter rejimlerin revaç bulması çok partili hayata dönüşü bir süre ertelemiştir. Bu ertele II. Dünya Savaşı’nın hemen peşinden son buldu ve çok partili hayata tekrar geçiş kararı alındı.
Ülkemizi çok partili hayatla tanıştıran DP, 1946 seçimlerinden sonra Türk siyasetine muhalefet kavramını kazandıran, “ beyaz ihtilal” olarak nitelenen 1950 seçimlerinde ise 27 yıllık tek parti iktidarını demokratik ve barışçıl yollarla sona erdiren bir partidir. 27 Mayıs 1960 ihtilaliyle iktidarına son verilen, kuruluşu ve akıbetiyle Türk siyasal hayatında yeni dönemlerin açılmasına neden olan DP’nin siyasi mirası kendinden sonra kurulan birçok parti tarafından paylaşılmaya çalışılmıştır. Uzun bir süreden sonra AKP ise, 2002 seçimlerinde Türk siyasi tarihinde DP’den sonra Türk seçmeninin en fazla oy verdiği parti olmuştur.
