rahat batmasıyla ortaya çıkar genelde. gerçekten büyük bir sıkıntısı olan insan genelde sessizce yaşar derdini. her allah'ın günü "çok mutsuzum, kimse beni anlamıyor, hep acı çekiyorum" diye kafa sikmez. ruh emici gavatların işi bu.
bir kere de aç elini allah'a, tanrı'ya, evrene şükret koduğumun dingili. kendine dert arayan insan başlığını görünce aklıma geldi bu tipler.
En nefret ettiğim trip türlerinden biri. Tribin kendisi de nefretlik bir şey. Yapmam, bana yapıldığı an ölü taklidi yapıp hiç umursamam. Adam gibi otur, "şöyle düşünüyorum, böyle olmasını istemiyorum" de. Kesin ve net olan insan halden anlar zaten.
Ha, ne diyorduk? "Çok mutsuzum ühühü acı çekiyorum böhühü" E, anlat o zaman? Ortada elle tutulur bir dert de yok. Karşı cinsin aşkına karşılık vermemesi veya ayrılmasından kaynaklı ego zedelenmesi. Buram buram egoizm kokan, depresifliğe meyyal tiplerin ürettiği "kaybedenler kulübü" tribi. Uzaklara dalıp sigara içmeler, romantik şiirler paylaşmalar.
Aşk acısı çekmek benim için büyük bir lüks. Çok daha ciddi, daha derin ve egomdan bağımsız dertlerim var. Ki son derece yüksek egolu bir insanım.
Fakat derdim ne olursa olsun çoğu kez içimde yaşarım ve sadece çok sevdiğim ve çok yakın olduğum 1-2 kişi bilir. Daima esprili, neşeli, yüksek enerjiliyim çünkü.
Bu trip sahipleri boğa burcu kadınları ve yay burcu erkeklerinden uzak dursunlar. Derdi olanı dinleriz de, mıymıntılığa ve ezikliğe tahammülümüz yok.
