cok kotuyum be sozluk; yine is icin bir ucuncu dunya ulkesinin kucuk bir sehrinde, kohne bir otel odasinda oturuyorum. guzelim evimi biraktim, kiz arkadasimi, arabami... yine 3-4 hafta surunmece buralarda.
Hergün diğerinin türevi gittikçe küçülen ve sona yaklaşan bu döngüyü bozan biri gelecek inanıyorum ve biz integral alıcaz günden güne hayatı yaşayarak.
bazen benim de haykırasım geliyor da, eskiden daha güzel olan şu sözlüğün artık siyaset pisliğine bürünmüş olması bana engel oluyor. üzülmüyor değilim.
göğsümün orta yerine çökmüş yine bir sızı,
elimi attığım dalı kıran bir ağırlık,
ağlayamayacak kadar gurursuz iki çift göz,
beynimin orta yerin de sıkışıp kalan ben.
