boş insandır. bazen çok bilgili insanlarda çok konuşur fakat bu boş insanların aksine her dedikleri dikkatle dinlenir bazen not alınır. bahsi geçen boş insan ise düz bir adamdır.kendi ait bir fikri yoktur. televizyonda izlediğini ya da gazete okuduğunu anlatır her zaman karşıdakine. bu yüzden arkadaşları kendi aralarında buluşurken onu asla çağırmazlar. yanlızlığa mahkum bir insandır.
- gökyüzü neden mavi ihsan? söyle bana kuşlar nasıl bu kadar güzel ötüyor?
+ ıı abi şimd...
- yok ihsan, anlatma bana, sev, doğayı sev, insanı sev ihsan
+ abi anlı...
- dur ihsan konuşma şimdi, biliyor musun kelebekler üç günden fazla da yaşayabilirler, şu ağaçlar, nasıl da ulu!
+ abi haklısın da bir şey di..
- aslında ihsan, kocaman bir düş lazım bize, insanlar içinde, sevgiler, aşklar içinde, sadakat içinde.
+ abi yengeyi görd...
- ve şu hayat denilen yol, nasıl engebeli, belalı, yine de ihsan ...
+ eee abi yeter beynimi s.ktiğin kadar yengeyle ilgilensen, az önce yanında gördüğüm lavukla seni aldatmazdı.
- o da olur ihsan, günler geçer, aylar yıllar geçer, !!! ne kim yengen mi? nerde ?
+ eh abi geçmiş olsun, kuşlar böcekler, doğa, sev abi, sev. devam böyle.
tabiri caizse kafa s.ken insandır.
çekilmesi zor, dayanılması güç olan, genelde içi boş konuşan, mantıklı şeyler de söylese bir süre sonra karşıdaki bünyeyi cevaplarını dinlemediği için çatlatabilendir.
minibüste aşık çiftleri gözetleyip "cık cık" çeken teyzemdir, mahallenin dedikoducusu "pakize teyze"dir, sinirlenince annemdir, gerilince ev arkadaşımdır, aşık olunca kankamdır, melankoliye bağlayınca kuzenimdir, kıskanınca sevgilimdir, dersteyken hocamdır, bardayken sarhoş olandır. kısacası herkesin böyle olduğu bir dönem vardır.
