insanlarla iletişime geçme aşkıyla yanıp tutuşurken gördüğü her kişinin halini hatrını sorup muhabbet açmaya çalışırken sustuğu beş saniye bile ona eziyet gibi gelirken bir gün en samimi arkadaşınla bile konuşmaktan kaçınmaktır. peki ne olurda insan bu hale gelir. belki bir hastalık stres ümitsizlik bunu tetikleyen faktörlerdir.
değer verip, konuşmaya değer bulduğun insanların aslında anlattığın hiç ama hiç birşeyi senin anlattığın gibi değil, anlamak istedikleri gibi anlaması sonucu gerçekleşecek eylem.
KONUŞACAKSAN ÖYLE KONUŞ Ki iNANAYIM,
AĞLATACAKSAN ÖYLE BiR AĞLAT Ki SUSMAYAYIM,
GiDECEKSEN ÖYLE BiR GiT Ki ÖLÜMÜNE UNUTAMAYAYIM,
''AMA SEVECEKSEN ÖYLE BiR SEV Ki;
KONUŞSAN DA, GiTSEN DE, AĞLATSAN DA SENi YÜREĞiMDE YAŞATAYIM''.
---CAN YÜCEL----
orospuçocuklarının yapıcağı iştir. ulan yeri geldiğinde konuşmayı ne zaman öğreneceksin mal herif, ne zaman sus denirse o zaman konuşup, konuşman gerken yerde susmak da nedir malın önde gideni.
süreklilik arz ediyorsa, bipolar bozukluk veya daha çok bilinen ismiyle manif depresif olbilme durumudur. bu durumun rahatsızlık verecek boyutlarda olması halinde bir doktora görünmekte fayda var.
