dinlerim, dinlerim, dinlerim, hiç konuşmadan saatlerce dinlerim onları, yine dinlemeye devam ederim bitirene dek...
bitti mi diye sorarım kimi zaman günler sonra? haftalar sürdü hep.
aylar, yıllar sürenine hiç denk gelmedim, küçüğüm henüz ya,, ondandır.
bitti diyince,
anlatmaya başlarım.
genelde sabredemezler, saatler sonrasına dahi
henüz hiç bitiremedim başka bir konuşabilen canlıya.
bana anlatıyorum ve en dehşet verici hazzı bu yakalatıyor anlatırken.
çok heyecanlı.
boş teneke çok ses çıkarır derler. monoloğu çok sevdiklerinden, kendi hallerine bırakılmalıdır ki duvarlarla konuşsunlar. diğer insanları duvar yerine koymasınlar.
her sınıfta en az bir tane bulunur böylelerinden.
kafasındaki tüm soruları sorar, kafasındaki cevabı bulamayınca hocayla tartışmaya başlar, kesinlikle kendi düşüncesinin yanlış olduğunu aklının ucundan bile geçirmez, kafasındaki cevabı hocaya kabul ettirmeye çalışır, hoca etmez etmez, sonunda dayanamaz artık pes der, kabul eder. he der senin dediğin doğru, çünkü artık ders bitmiştir (ders süresi 45 dk). bazı sabırlı hocalar teneffüse de uzatır tartışmaları, ama sabrın da sınırı vardır değil mi.. geveze arkadaşımız usanmaz hoca usanır yine.
bazen yalvaran gözlerle diğer öğrencilere bakar zavallı hocalar.yapacak bir şey yoktur ama..
