antropolojik bir realite. bir dilim peyniri kapmak için kardeşinin hareketlerini gözleyen çocuk, büyüyünce her türlü çakallığın ustası olur. gerici parti seçmenlerinin hep böyle ailelerden gelmesi tesadüf mü?
Kesinlikle katılmadığım bir tespit. Aile o dengeyi iyi kurmuşsa tüm kardeşler kendilerinden çok diğer kardeşlerini düşünür olurlar. Zamanla da diğer insanları. Tabi bu devirde kendinden çok başkasını düşünmek ne kadar gerekli o tartışılır.
Not: siyasi görüş belki ailede başlayabilir ama kişinin sonrasında hangi yönde ilerlediğiyle, görüp okuduklarıyla ilgili, şu genellemelerden kurtulun artık.
Sen ne konuşuyorsun değişik? Kardeşi olan paylaşmayı öğrenerek büyür. Çocukken bile eline bir çikolata geçse ilk hareketi "isteyen var mı?" Diye sormaktır. Bu, gelecek hayatındaki arkadaşlık ilişkilerinde de böyle devam eder.
