sevgili olmanın temel kuralının kavga etmek olmasından kaynaklanan durumdur. çok iyi anlaşınca kavga etcek nokta bulamazsınız bu kez de ilişkimiz monotonlaştı diye ayrılırsınız. çok iyi anlaşmamak gerekir.
çok iyi anlaştığın için olunmaz.
herşeyiniz o kadar uyuşurki bişeyde yanlış olsa bi kusurda hemen büyütürsünüz.
çünkü o kadar alışmışınızdır ki mükemmel uyuma, beceremezsiniz o ilişkiyi.
hem bide çok iyi anlaşıyosanız o ilişki bittiğinde anlaştığınız insanıda kaybetmek var. bundanda çenilip hiç başlanmayabilir.
sevgilini kaybetmekle en iyi arkadaşını kaybetmek arasında fark vardır. sevgilini kaybettiğinde, o en yakın arkadaşınsa eğer omuzunda ağlayacağın biri olmaz. işte o yüzden dolayı olunmaz.
insanları anlamak zor. heyecan sadece kavga tartışma değildir ki. çok iyi anlaşılan karşı cinslerle zaten potansiyel sevgiliyiz. belki de sadece küçük bir elektriklenmeye bakıyordur olay. ya da karşı cinsler birbirleriyle bu kadar iyi anlaşabiliyorsa zaten 2 sinden birisi karşısındakine aşık olabilir demektir.
sevgili demek zaten her halukarda sana arıza çıkarıyor demekle mukabil olandır. zaten onun bu hali bizi ona çeker. zaten çok iyi anlaştığın birisi, hemen hemen bir başka sen olduğun için onunla sevgili olamazsın.
çok iyi anlaşıldığı fark edildikten bir süre sonra taraflardan biri diğerinden hoşlanmaya başlar genelde;ama kaybetmemek için bunu söylemez.oysa diğer taraf da aynı duygular içerisinde olabilir kim bilir..yıllar geçer iki taraf da evlenir başkalarıyla.ya unutup giderler birbirlerini,ya da birbirlerini severek bambaşka hayatlar kurarlar.yani özetle kader kısmettir efendim bu işler.
iki insanın her konuda kusursuz uzlaşması, iletişim olarak iyi değil hatta yerinde sayma ve ilerleyememe sebebidir. Heyecansızlık yaratır. insanlar tartışma ve çakışma hallerinde, bazı fikir ayrılıkları ve anlaşamama gibi görünen durumlarda daha sağlıklı yol alır, ileriyi net görürler diye.
