3 yıl önce artık insanlardan uzaklaşmaya karar verdim. Çünkü baba dediğin şahıs bile seni sırtından vururken. Bu hayatta başkasına nasıl guveneceksin. O yüzden insanlar ile iletişimi keseli çok oldu. Çocuklar kendini kurtardıktan sonra herkesten habersiz aldığım arsaya ufak bir karavan cekip orada yaşayacağım. Ölünceye kimse ortada kalmıyor devlet gomuyor.
Çok insan tanımıyorum gerek duymadım hiçbi zaman, küçük yaşlardan beri kendi ayaklarımın üzerinde duruyorum
Ilk hatasında insan silen biriyim acımam affetmem, bana bi zarar veren varsa da intikamımı en ağır şekilde alırım
Gamsız olmak iyidir, tölerans göstereceğin bikaç kişi olsa yeter etrafında
Kimseye de tüküreyim canım yazarlar, gelin taşa duvara anlatalım gelin kağıtlara defterlere yazalım ama bu insanlarla hiçbir şey paylaşmayalım kim hak ediyor ki?
bu başlık tam beni anlatıyor bir düşünsem 200 den fala insan tanıyorumdur bazılarıyla ara sıra görüşüyorumdur ama hiçbiri gerçek dostum değildir fost olarak görmem güvenmem inanmam.
Çingen pilici,yedi kralla barışık diye tabir edilen bir kadınım. işyerimde, girdiğim sayılı ortamda vs.
Ama şunu farkettim sözlük her ortamda kendimi özlüyor, onunla başbaşa kalmak istiyorum.
Derken youtube da psikolog bir adamdan video açtım,içedönük asosyalmişim.
Antisosyal değil bak asosyal.
* şimdi klavye delikanlılığıyla flortöz takılma dışı insanla bağlantım yok
Allah affetsifmkfols.
