Elinden tutmayacak kimse. Adı da kendi de soğuk bir sabaha asla uyanamayacaksın. Arzun olsa da direnmeye puslu pişmanlıklara, kurumuş boğazında son dünya nimetlerinden buruk bir tat alacaksın. Nice senelere eremeyeceğini anladığında, nice seneler gördüğünü hatırlamaya çalışmak acı taşıyacak gönül değirmenine. Her tatlı anı arkada bıraktığını bilmekten daha acı ne var ?
Yaş tahtalardan özensizce çatılmış bir tahtırevan park etmiş mekan girişine. Riyalar gözyaşı olmuş kaynıyor zamansız gidişine. Söz desen neye teselli olmuş bilinen sonlarda. Yalınayak bir buz parçası halin. Ruh dediğin bir bütünken bedenler ne kadar zalim. Oysa bir bebek kadar çaresizdir silah yapan ellerin sahipleri kurşun yediklerinde. Ahiretin her tarifi dünyevi. Bir rakı sofrasında yeniden doldurabilirsem gönlümü. Kadehimde yazılı manzumeyi okurken ciğerim. Hayatına dert soktuğum kim varsa ondan özür dilerim. Geçmişi arkada bırakmakta zorlanırken, ahire umutla bakmak kolay olmuyor. Cevapları verilmiş sınava hazırlık başlar bol baharatlı bir hayatın servis tabağına alındığında bedenin. Beyaz bir ambalajla paketlenmiş kederin. Gidiş yoluna düzülürken methiyeler. Arkada kalanlar için yine senden hediyeler.
çocukluğundan beri çok kuruyorsa ya delirir ya da hayalgücü gelişir, yazar olur. ikisi de aynı şey değil mi zaten? bu amına kodumun dünyasında, bu piyasa işlerinde aynı şey değil mi ya? belanı sikeyim dünya.
girişimci ruha sahiptir. -girişemese bile girişebileni bulur ve o fikri canlandırır- yaratıcılığın temelindeki en büyük meziyete sahip insandır.
mesela tuvaletlerdeki fotoselli ışığı -hangi kafayla bulduysa artık- bulan pezevenk çok para kazandı ondan. kendini nasıl nerde hayal etti bilmem. zira bizim koşarak sıçmamız onun umrunda değil. o hayal eder, geçer.
