her erkeğin ömrü hayatında denk geldiği, tribe girdiği dönemsel buhrandır.
bir kızla tanışırsın, harika güzel, efsane tatlı, ultra çekici. Muhabbet edersin, sohbet edersin ilgini cezbeder. Samimi yaklaşır ulan acaba bana mı yürüyor dersin ama emin olamazsın.
Hoşlanırsın kızdan akabinde. içinde için için büyür. sonra o büyük problem?! ulan kız çok güzel iki muhabbet etti benim klasmanımda değil diye kendini yersin.
gülüşmeler şakalar sürekli yazışmalar falan. cesaretiniz bi gelir bi gider mehter takımı gibi.
akıldaki tek soru: bu kadar güzel kız neden beni kabul etsin?
Öyle açılırsan reddedilirsin filan hikaye. Açılman değil nasıl açıldığın önemli. Kızların beyni bizimkisi gibi çalışmıyor. Sen bir kiza bakarken güzel diye değerlendiriyorsun. O yüzden onun da tipe, yakışıklılığa baktığını düşünüyorsun. Böyle değil, tipin idare etsin, iyi ol yeterli. Kızlar için en önemli şey samimiyet. Hangi kız olursa olsun. Bu iş dil ve konuşma işi. Dil ve konuşma işi de zeka gerektirir. Kızları tavlamanın esas yolu zekadır. O yüzden önyargılarınızı kaldırın. Tüm kızlar aynıdır, güzel olanlar dahi.
(bkz: sürü psikolojisi) kızlarda olandır.
Var amk böyle salaklar.
Konuşur konuşur bir türlü ilerleyemez. Sinyal verirsin anlamaz ya da inanmaz. Hele Bir de iş işten geçtikten sonra açılır, suratına terlikle vurulası.
