oda birşey mi ben küçükken 100.000 sterlin yutmuşum babamın ışınlama makinesiyle direk olarak hastaneye gelmişiz. uçak falan hikaye yani fakirler içindi di mi o her yere ışınlandığım için bilmiyorum?
(bkz: cool adamla sidik yarıştırmak)
--spoiler--
bir gün bir gün bir çocuk
eve de gelmiş kimse yok
açmış bakmış kasayı
şeker de sanmış doları
yemiş yemiş bitirmiş
akşama sancı başlamış
kıvrım kıvrım kıvranmış
hastaneyi boylamış
--spoiler--
bu şarkıda bahsi geçen çocuktur.
zenginliğin zehirlediği minik çocuktur o, burnundan giren borulara aldırmadan çakar selamını anasına, camdan oğluşunu izleyen gözü yaşlı anasına...
evet arkadaşlar ben çok fazla dolar yutunca hastaneye kaldırılan çocuğum, çocuktum. yıl 1987'idi. mahalledeki çocuklar bir bir hastaneye kaldırılıyor, yıkatılıp yıkatılıp eve getiriliyorlardı. o kadar çok çocuk zehirleniyordu ki hastaneler araba yıkama servisleri gibi çalışıyorlardı. ama bu zehirlenen çocukların %70'i ucuz haplardan, %30'u ise ucuz yemeklerden zehirleniyorlardı. lakin onları o kadar kıskanıyordum ki anlatamam, kim kıskanmaz ki? benim annem ve babam işlerinin yoğunluğundan dolayı benimle hiç ilgilenmiyorlardı ama o çocukların aileleri çocuklarını tek saniye yalnız bırakmıyordu hastalar diye, yani hasta olmam şarttı!
tabi o fakir çocuklar gibi zehirlenemezdim, 5 yaşında olmama rağmen feci halde marjinal olduğumdan kasada duran 100.000 doları yutarak zehirlenmeye karar verdim ve yaptım! 100.000 doları şeker gibi yedim! zaten o günden beri doları severek yiyorum, aşıraya kaçmayınca tadı gayet güzel. neyse babam beni yerde baygın bulunca derhal uçakla hastaneye kaldırmış, özel olduğu halde bir uçak pisti bile olmayan namodern hastaneye paraşütle inmişiz hatta, doktorlar bir yandan çok şaşırıyor, bir yandan ise bu zenginliğe anlam veremiyorlarmış, babam 'kurtarın ulen' diye doktorların yüzüne para atıyor, annem ise camın ardında gözyaşlarına boğuluyormuş. neyse ki 2 saatlik operasyonun ardından midemdeki dolarları çıkardı doktor amcalar, çıkan dolarlarla babam hastaneye uçak pisti yaptırdı, mahalleye indiğimde tüm çocuklar -aa dolar yutarak zehirlenen çocuk! diye parmakla bünyemi gösteriyordu, o günden sonra mahalledeki çocuklar zehirlenmeye bile utandılar, nasıl utanmasınlar ki azizim? 100.000 dolar nireee, üç kuruşluk ağrı kesiciler nire?
