insanda garip bir şekilde hüzün oluşturur. Az önce bir entrye rast geldim arama yaparken. Adam 2010 yılında yazmış. Benim Sözlükte yeni yazmaya başladığım zamanlar. Hayatın ne kadar acı olduğundan bahsetmiş. Çok içten anlatmış. Çok üzüldüm. Yazara baktım. En son girdiği entry 197 gün önce yazıyor. Yazmayıda bırakmış. Kim bilir nedendir ?
Bazen rasgele bir sayfa numarası sallıyorum. Okumaya başlıyorum.
Bazen kendimi buluyorum o yazılarda. Beni anlatıyor, tıpkı ben diyorum. Tarihe bakıyorum 2010. 6 yıl önce bir başka adam benimle aynı duygulara sahipmiş.
Acaba şimdi ne yapıyor? yazıyor mu? Diye profiline giriyorum. Bırakmış yazmayı.
Keşke bırakmasa idi. 6 sene önce benle aynı duyguları yaşadın sen. Soracağım "geçiyor mu bu acılar? Geçti mi 6 sene olmuş bitti mi bu acı?" diye.
insana dinlenme hissi veren durumdur. Bakarsın. Üzerinden yıllar geçmiş. Tozlu raflara kaldırılan kitaplar gibi. Güzel bir his yaratır.
Yazarına bakıyorsun. Gitmiş. Bir sebepten dolayı bırakmış yazmayı yıllar önce. Sebebi elbette bilinmez.
Zannedersem bu yazarlar, zall hapishanesinde ölmüş mahkumlar, ya da yağmurlu birgün de sürüne sürüne çıkarak, mavi Pasifik okyanusu kıyısında hatırası bile olmayan zivahdeyano kasabasına yerleştiler...Evet.
Ne mallarmış bunlar diye düşündürür. Çoğunu eksiliyorum saçma salak cahilce şeyler yazılmış. inci sözlükten önce türk interneti bir meriçler diyarıymış.
geçmişte insanlar nasıl düşünüyorlarmış, neler düşünüyorlarmış diye yaptığım bir şeydir. özellikle ekşi'de okuyorum galiba ama burada da okuyorum öyle entryler.
