benim yaşadığım durumdur. şiir zaten kaliteli ve anlamlıysa, insan ister istemez duygulanır, uzaklara gider falan. yani birinin okurken sesini titretmesine, duygu katmaya çalışmasına gerek yoktur... vurgulara dikkat ederek oku, sonra da bırak ben kendi kendime duygulaniyim. sesini titretme. anlamsız triplere falan girme. adamın asabını bozma.
şiir okurken şekilden şekile giren, sesini anlamsızca yükseltip alçaltan, acaip tripler yaşayan insanlara da katlanamamaktır ayrıca. can yücel' den feyz alın lan biraz. baba ne güzel okuyor.
şiiri okurken duygu katmaya çalışanlar genel itibariyle kafalarını sağa ve sola hızlı hızlı titreterek okurlar. adamı izlerken alt tarafında hilti var zannedersin. kesinlikle fuzuli ve itici.
duygusal şiiri birinin okumasına bile gerek yok. yazmak bile yeterli kimi zaman. yazayım da gör bak;
belki şehre bir film gelir
bir güzel orman olur yazılarda
iklim değişir akdeniz olur, gülümse...
