Patavatsızlık ve hadsizlikle arasında çok ince bir sınır vardır. Genelde bu tür özellik taşıyan insanların kılıfıdır. Biraz sonra gelecek kırıcı cümlenin başına "Doğruya doğru ben dobra bir insanım. " kalıbı getirildiğinde cümlenin kırıcılık ve sinir bozuculuk dererecesinin azaldığı inanışı beni benden almaktadır. Tabii bunun yanında düşündüğü ve inandığını sonucundan çekinmeden dile getirebilenler de vardır. Onlar zaten üstte belirttiğim durumlar dışındadır.
Patavatsızlıkla aynı olmayan durumdur. Ben patavatsızım diyen insan profili aklımda aptal biri olarak imgeleniyor. Sonuçta söylediği lafın nereye gittiğini hesap edemeyip, 2 hamle sonrasını düşünemeyen ben geri zekalıyım diyemiyor da patavazsızım diyor.
Dobra olmak ayrı bir şey. Bile isteye sivri dille, sonuçlarını düşünerek konuşmaktır.
dürüstlük iyidir. ancak bazı şeyler, her ne kadar doğru/ gerçek olsa da, sırf karşı tarafı rencide etmemek için dile getirilmemelidir. dolayısıyla her zaman olumlu karşılanmaması doğal olan özelliktir.
