zor durumdur efenim. zorluk derecesi bulunduğunuz mekanla da doğru orantılıdır.
evinizdeyseniz dolabı kurcaladıktan sonra hiçbişey bulamayıp bi köşeye sinip karnınızın gurultusunu dinleyebilirsiniz. bi cafedeyseniz ve cay icmekten ötesine paranız yetmiyorsa içinizin kıyılması işten bile değildir. dışardan bakanlara göre buram buram cool olsanız da iç dunyanızda eziklik, burukluk, çaresizlik hüküm sürer. mide asidiniz yüksek değilse gurultularınızı yan masada oluşturduğunuz hayran kitlenizin duyması pek olası değildir.
ve müslüman bir ülkede yaşıyorum. "abi parasını akşama getireyim" dediğinde itimat edilmeyen, sokakta çöp karıştıranlara 2 kaşık çorba ikram edilmeyen, sofraya oturduğunda aç insanları hiç göz önüne getirmeyen insanlarla dolu bir müslüman ülkede yaşıyorum diye devam ettirilebilecek serzeniş.
1 gün açlığın hiç bir zararı olmaz.bizde yaşadık öğrenci zamanlarında.ekonomi yapmalıydı denecek bir başlık ama üç kuruş maaşla neyin ekonomisi yapılabilir.
çok güzel bir durumdur. şahsen bu duruma düştüğümde aldığım hazzı çok az şeyden alabilirim. normalde yapabildiğin hatta çok rahat yapabildiğin basit bir şeyi o an için yapamamak..bu başka mutlu eder insanı , elinin altında olan o ''basit'' dediğim şeyin aslında ne kadar önemli olduğunu kavratır.
an itibariyle beni yakalamış durumdur. heralde bütün ay bu kadar acıkmamıştım. deli gibi açım lakin ne kredi kartında para var ne de üzerimde bir lira nakit. borç almıcam çünkü akşam maaş yatıcak. bir yerde yemek yiyip "abi akşama getiricem" de demiyeceğim. ne kadar vahim bir durum dimi. açlık. aslında değil. zira akşama kadar dayanabilirim. belki bugünü bile çıkarabilirim. yine de aklıma, çöp karıştırmadığım, açlıktan gözümün dönmediği hatta dilenmediğim gelince diyorum ki; "evet daha tam olarak acıkmamışım". bilmiyorum bile hatta açlığı. aç olup gözü doymayanlardan da değilim. sokaklar aç, insanlar aç ve evet açım bende. ama akşam benim param olacak peki ya olmayan? o hep aç.
mesaj yağmurundan sonra gelen edit :insanlık ölmemiş be abi.
