çocuk küçükken yalnız kalmasın, korkar vb düşüncelerle başlanır bu işe genelde.
ama unutulmamalıdır ki çocuk eğitimi daha anne karnındayken başlar.
doğrusu çocuk doğduğunda bir müddet -en çok birbuçuk yaşına kadar- anne babasıyla aynı odada ama ayrı yatakta yatmasıdır. sonrasında oda ayrılmalı ama en çok yan odaya konmalı, çocuk ağladığı zaman da duyulmalı. o yüzden kapı aralık bırakılmalı.
bu işler alışmayla olur, çocuğu alıştırana kadar gerekiyorsa uykuya dalana kadar anne veya baba bir kaç gün yanında bekler. sonra yavaş yavaş cesaret vere vere daha uyumadan onu yalnız bırakmaya başlar.
aynı yatakta yatmak olmaz.
kendinize de çocuğunuza da yazık gençler.
sonra çocuk uyanmasın diye kalkıp mutfakta falan sevişmek zorunda kalabilirsiniz, benden demesi.
üstelik siz uğraşmazsanız çocuğun bu alışkanlığı ne zaman bırakacağı da belli olmaz. on yaşında hala yanınızda yatmak isteyebilir.
çocuğunuz ile yatmanın ona sarılmanın, o uyurken onu sevmenin keyfini çıkartın böyle sikindirik genellemeleri de boşverin efenim. 9/10 yaşına geldiği zaman zaten kendiliğinden kendi yatağında yatmak isteyecektir. bu kadar kasmaya gerek yok.
