düz veya değil, sonuç olarak hala benim oğlum. oğlumun eşcinsel olması onun üzerindeki babalık görevlerimi yerine getirmemi engellemez.
Benim de eşcinsel olmam bu konuda hep olumlu yaklaştığım anlamına gelmiyor, çünkü oğlum da bizim çektiğimiz sıkıntıları çeksin hiç istemem. Özellikle pasiflere çok daha zor zaten. Biz aktiflere denk gelindiğinde ancak insanlar acaba beni sikmeyi mi düşünüyordu gibi şeyler düşünürler, pasifler ise çok daha iğrenç muamele görüyor.
Eşcinsel olursa, çevresini de etkileyecektir.
Ben dostluğa müthiş önem veren bir insanım. Arkadaşlarıma açıldığımda, yani sadece okuldan tanışıklığımız olanlara, birçok arkadaşım ile mezun oluncaya dek konuşmadık. tabii 12. sınıfta bu konuda gayet ciddi olduğumu anlayanlar ile tekrar arkadaşlık kurduk, ama bir daha konuşmadıklarımı kaybettiğime pişman değilim. O tip insanlarla zaten dost olmam. Ama ben her bakımdan güçlü bir insandım ve çok kaliteli dostum vardı, dolayısıyla benim hayatımdan aniden çıkmaları çok da sikimde değildi.
lakin bunu yaşayan arkadaşı olmayan biri de olabilirdi. kişisel özelliklerinize göre de şartlar değişir.
benim aktif olduğum kabak gibi ortada olduğu için ve benden yaklaşık 10 kilo düşük birini rahatlıkla alt edebileceğim için, sabırlı biri olamama rağmen benimle o kadar uğraşılmadı. Ancak eşim bu konuda biraz şanssızdı. Her şeye rağmen biz yanımda olması gereken arkadaşlarım ile hala dostluğumuzu sürdürdüğümüzden ötürü, onun için de bunu atlatması kolaydı.
Zaten eskiden eşcinsellere bakış açısı bu kadar kaba değildi. seneler geçtikçe insanlar daha da nefret etmeye başladılar.
Demem o ki, oğlum ne olursa olsun kabul ederim, arkasında da olurum ama onun için düz olması çok daha iyidir.
Yasamak istemem herkes için zor bir durum ama basıma geldiyse kabullenmekten başka çaremiz de yok.
Doktora götürür hangi cinsiyete daha yakın hangisine uyum için tedavi görmesi gerekir diye sorardım. Destek olmaya çalışırdım.
En önemlisi de hele de erkekse bu durumun onun iyi bir meslek sahibi olmasına engel olmadığını yönelimi ne olursa olsun onuruyla düzgün bir hayat yaşayabileceğini.
"O taksimdeki travestiler" dediginiz kişiler ailesinin reddettiği kimsenin is vermediği açlıktan o yola düşenler. Eğer düzgün bir ailede desteklenselerdi; önce eğitimini tamamlama şartıyla, hormon tedavisi, ameliyat vs. Olsalardı böyle mi olurlardı? Bunlar yapılsa daha düzgün bir görünüme sahip olacak, namusuyla para kazanacak sizi utandırmayacak.
Utandığınız için atıyorsunuz onları ama asıl siz attığınız zaman sizi utandıracak seyler yapmaya mecbur kalıyorlar.
Büyük konuşmayayım ama çocuğumun beni şaşırtıp bunu da yaptın hâ dedirtebileceğini düşünmüyorum. Yaptığı çoğu şeyi ben zaten yapmışımdır. Bu ailenin hiçbir çocuğunun benden sonra azar işitmemesinin sebebi zaten benim önceden yapmış olmamdı. Hepsi benim üzerimde stresini attı zaten. Kezban yapmıştı diyip sustular.
Ben şimdi çocuğa nasıl ahlak dersi vereceğim? Dürüst olmak lazım. Veremem. Benim lise döneminde bir arkadaş çevrem vardı, üzerinde her tür istismarın uygulandığı çocuklardı. Benim orada derim iyice kalınlaştı. Ben kimsenin kimseden ahlaki olarak üstün olmadığını orada anladım. Aile denen şeyin içinde neler döndüğünü iyice anladım.
O yüzden beni şaşırtmaz. Sıkıntı yok. Benim çocuğum mutlu olsun, ben başka bir şey istemiyorum. Toplumun karşısında korur kollarım, severim, yanında olurum. Yer annesi onu.
Ataerkil saplantıları görmemizi sağlayan başlıktır.
Aktifsen sorun yok pasifsen ölüm. Bu kendi erkekliğini eksik hisseden ve erkekliği çok mühim bir bok sananların ortak yanılgısıdır. Kızı lezbiyense de sorun etmezler genelde bu homofobikler çünkü giren çıkan yoktur, pornolarına iyi malzemedir. Lezbiyen pornosu oyşh, gay pornosu ıyk tır bunlara. iğrençsiniz işte.
Eşcinsellik hastalık olmadığı için tedavi edilecek bir durum da yoktur. Asıl tedavi edilmesi gereken yukarıdaki binlerce hasta ruhlu homofobiklerdir.
Mutlu olmasını isteyeceğim için kesinlikle homofobik ve yobaz ülkelerde yaşamamasını söylerdim. Sevgilisi varsa da tanışmam ve onaylamam gerekir. Üzmeyecek biri olmalı.
Bu arada lezbiyense dövmeyip erkek eşcinsel ise döven iki yüzlü pisliklere de selam olsun.
Akıl yoluyla yapabileceğiniz tek şey uzman bir psikoterapist den yardım almaya çalışmaktır. Eğer buna rağmen aynı yolu izliyor ise; "ben elimden geleni yaptım" rahatlığıyla yaşamaktır. Tabiki çocuğun gelişiminde bir hata yapmadı iseniz.
