Kendisine bu inancının doğru olmadığını, ilahi kudret ile bilimin birçok noktada kesiştiğini ancak bilime inanmanın inançsız olmak anlamına gelmeyeceğini söyler ikna edemezsem de bir temiz sopalarım keratayı.
dinine veya dinsizliğine inandığı şeye karışmak bana düşmez inancına sadece iki durumda müdahale ederim biri tarikatlara bulaşırsa diğeri satanizme merak sararsa onun dışında problem yok hatta ateist olsa daha iyi anlaşırım.
ne diyebilirim ki müslüman olmasını tercih ettiğimi söyler onu bir şekilde geri döndürmeye çalışır , işe yaramassa saygı duyduğumu söylerim ama asla tokat atmam. çocuğum sonuçta o benim.
çocuğunuzu adam gibi yetiştirirseniz, salak gibi sadece dogmalarla beslemeyip neyi neden yapması gerektiğini anlatırsanız ateist olmayacağını zannederim. olsa bile en azından sosyal medyada sürüyle gezen, ateizm platformu ya da karikateist'de gördükleri bir iki ayetle dinden çıkıp bir de el aleme malumatfuruşluk taslayan andavallar gibi bir ateist olmayacağının teminatını veriyorum.
kahvaltını yapmadan evden dışarı adımını atamazsın. atayız matayız zırvalama bana.
anayım ben, ne diyebilirim ki?
hem, allah'ın almadığı canı şeriat böyle emrediyor diye alan müslüman olacağına, kendi halinde kimseye zarar vermeden yaşayıp allah yok diyen ateist olsun daha iyi.
Evden kovmak falan ne demek yahu evlat bu evlat. bu kadar büyük laflar etmemek lazım...
Ben sadece çok üzülürüm ama ona karşı olan sevgim değişmez. Çünkü kendimi suçlarım, demek ki ben gerektiği gibi yetiştiremedim ya da ben doğru şekilde yaşayamadım ve örnek olamadım ki böyle bir yol seçti diye... allah yaşatmasın böyle bir şey.
