benim annemdir bu başlıktaki. ama eğer çocuk gerçekten dışarı gitmek istiyorsa gizliden dışarı çıkar, abla sayesinde gizliden eve alınabilir. ben yapardım da bir keresinde merdivenlerden yuvarlandım, dudak burun birbirine girmiş bir halde eve geri dönmek zorunda kaldım ve ablayı camdan çağıracak gücüm olmadığı için de ilk olarak anne ile yüzyüze geldim. neyse ki evden dışarı izinsiz çıkmama değil de suratımdaki kana odaklanmıştı.
Zaman geçtikçe düzelir bu olaylar.Büyüdüğünü anladığında artık anne bu lafı söylemez.
Anne:Oğlum yine nereye gidiyorsun ?
Cocuk:Sanane yeaa.
Anne:Ne zaman gelceksin ?
Cocuk:işim ne zaman biterse.
Anne:Ne işin var ?
Cocuk:Sanane ya :S
Anne:Tamam akşam gelince görürsün baban sana gösterir.
Cocuk:Hmm... tmm. (Aslında sallamaz bile.)
işin aslı:Anne cocuğunun zarar görmesinden,kötü alışkanlıklar edinmesinden,Sigaraya başlamasından vb. zararlı şeylerden uzak durmasını tembihler..Ama nafile cocuk ne kadar sigara icme onu yapma bunu yapma dedikce bulanır, sıkılır.anne cocuğunun iyiliğini ister ama cocuk anlamaz.Anne cocuğun gözünde kötü bir anne olarak görülür ve git gide ondan soğumaya başlar.işler sarpa sarar ve cocuğun önüne geçilemez.Ya tinerci ya balici yada alkolik olur.
