alpay erdem'in ciziktirdiği önceleri lombakta arz-i endam eden son zamanlarda ise penguen dergisinde arz edilen kösenin ismidir. cocuk avanak avniye benzemekle beraber babasinin gözünde osurdugu kabahat sictiği kabahattir.
çocuğuna aşırı derece de düşkün bir babadır.bu tür babalar genelde; nisan-mayıs aylarında bile çocukları üşeyecek diye kazaklar, mantolar giydirirler. tabi olan bizim masum yavrucağımıza olur.
cocugun babayı gormesiyle bitti sandıgım meğersem bitmeyen ve bu tarihte yuzumde eşşek kadar gulumseme sebep olan alpay erdem köşesi
-hanım bizim çocuk, ip çekme oyununda
kendini ne biçimde belli ediyo... hemen
terler dokmeye , bacakları titremeye
basladı ayının!.. bi de en one geçmiş çürük elma..
''ilim ilim bilmektir, ilim kendin bilmektir,
sen kendini bilmezsen ya nice okumaktır'' babasının düşmanı
skilesicesi...
her hanım koş lafıyla hatırladığım ve sözlükten köşenin uzun zamandır olmadığını öğrendiğimde "hadi ya, güzeldi o" dememe sebebiyet veren alpay erdem çizimdir.
edit: bir önceki entry'e baktım da, köşe uykusuz'dan tam gaz devam etmekteymiş.
