kızım hazel bir yaşında ve artık paylaşmayı, sorumluluk almayı ne bileyim malına mülküne sahip çıkmayı, arkadaşlarını seçmeyi öğrenmesi lazım ve bir baba olarak bunları öğretmeye çalışmam kadar daha doğal ne olabilir.
bu kocaman sevimli şey daha gofretinin kabını sıyıramayıp ufaktan naylon kıtlayan biri ama olsun öğrenmeli.
çikeletalı gofreti çok seviyor baya bir seviyor, bildiğin yerken sevişiyor gofretle.
ağzı yüzü burnu her yer çikeleta oluyor, bir tüp çikeleta oluyor, yalayarak doyarsın o derece. o kadar da sevimli.
ben de bazen içtiğim biradan ikram ediyorum hani kuru kur yemesin diye.
fakat arkadaş gel gör ki bu canlı bana gofretinden vermiyor, ağzımı açıp uzanıyorum elini çekiyor.
ben bira uzatınca laps diye içiyor ama gofretinden isteyince elini çekiyor. ayıp lan yapılır mı babaya bu.
neyse öğrenmesi lazım dedim ya, ufaktan alıştırmalarla gofretten kıtlamaya başladım.
sanırsam acıktım, ufak kıtlamaları geçtim baya bildiğin at gibi yiyorum, kabını sıyırdım kendim için yedim bildiğin, ayıp oldu ama iyi de oldu.
