yalan haber olduğu yatsıyı göremeden belli olmuştur. adam kaza geçirmiş ve psikolojik sorunları varmış. maddi sıkıntısı da yokmuş, evi bile kira değil.
Yanlış yolu seçmiştir. Hemen vurmaya başlamadan nedenini söyleyeyim. Peki o çocuğa bir gelecek hazırlamadan ölmek ve onu babasız bırakıp hayatının geri kalan bölümünde hissedeceği eksikliği kim nasıl kapatacak. O çocuk kendini suçlu hissetmeyecek mi? Ya da lanet olası toplum "senin yüzünden" diye baskı kurmayacak mı?
Yanlış yolu seçmiş babadır.
Yine de allah rahmet eylesin.
başıma bir iş gelmeyecekse iyi hatırlanmayı hakketmediğini düşündüğüm babadır. hassas bir konu olduğu için yorum yapmak istemiyorum fazla ama herkesin bu tarz bir yoksulluk anısı var kimse de intihar etmiyor bu yüzden. o çocuk hayatı boyunca babasının onun yüzünden intihar ettiği düşüncesiyle yaşayacak şimdi açık ve net.
ismail devrim'dir. tam bir yıl önce, oğluna pantolon alamadığı için kendi canına kıymıştır. allah affetsin. o zaman yer yerinden oynadı ama bir yıl sonra kimse hatırlamadı.
Yaşanan süreci gazetemize ağlayarak anlatan acılı eş Hafize Devrim, “Lise 1’e giden oğlum okuldan geldi. Anne, ‘Pantolonum okulun istediği pantolon olmadığı için dersime giremedim. Derse almadılar; bir gün yok yazıldım' dedi. Babası bunu duyunca çok üzüldü. Babası, ‘Hemen gidip alalım oğlum' dedi. Gebze'ye gidip pantolon aldılar. Akşam 21.00 gibi eve geldiler. Eşim bize, ‘Artık hemen yatın. Işıkları kapatın, televizyonu kapatın, ben çok yorgunum' dedi. Sabah erkenden uyandım, baktım banyoda ışık yanıyor. Herhalde ışık açık kaldı dedim. Kalktım baktım kendini asmış” dedi.
arkasında bıraktığı çocuğunun babası her aklına geldiğinde onun yüzünden intihar ettiğini düşünmesine neden olan babadır. güzel hatırlanacak bir iş yapmamıştır dolayısıyla unutuldu diye hayıflanmanın bir alemi yok açık ve net.
