çok iyi halt yediğini zanneden babadır.
o küfürleri ileride muhtemelen evladı tarafından yutturulup midesi tarafından sindirilmesini bekleyecektir.
o an övünür mü bilemem ama, hazmediyorsa ne mutlu onadır.
nasıl olsa ileride öğrenicek, bari benden öğrensin mantığındaki babadır. bak evlat bu kötüdür demek için öğretiyorsa takdir etmesem de kınamam.
ama eğer överek öğretiyorsa, velet ileride bunu bana babam öğretti, demek ki iyi bişey ve her yerde çekinmeden kullanabilirim, arkamda babam var mantığıyla hareket edeceğinden kınanası eylemdir.
benim küfür birikimimde babamın hiç katkısı yoktur. ama küçükken bana babam öğretip deseydi ki bu kötüdür, hiç küfür etmezdim demiyorum ama gözle görülür bi azalma olurdu zannederim.
ama tabi türk erkekleri olarak hoşumuza giden (iyi bişey olmasa da)(her zaman olmasa da) küfür etmek olduğu için (bkz: erkeklerin samimiyetini küfürle göstermesi) (bkz: küfürle güldürmek), oğluna bak bu kötüdür demek için öğretmiş olan baba kişisinin pek bulunabilir olduğunu zannetmiyorum.
