En masum olduğumuz yıllardı.
Üç beş arkadaş toplanır tezler sunardık birbirimize.
Tabii o zamanlar da güçlü olan kazanırdı hani yanına yaklaşamayacağımız, söz söylerken korktuğumuz tipler.
Zannımca hiçbir problem bu kadar ilgisini çekemez insanın ve hiçbir şey bu kadar önemli değildir de zaten.
