şimdi pek kalmadı böyle çocuklar. 80 yıllarda her 5 çocuktan 3' ü burnunda balonla dolaşırdı. her çocuk sümüklüydü. kışın herkes nezle olurdu. bir dünya para verilip satın alına montlar bile o kadar kalitesizdi ki... ayakabıları hiç anlatmıyorum bile. kışın zorla babama naylondan mavi renkli çizme aldırmıştım. o bile çok pahalıydı. herkesin çizmesinde he-man resmi vardı. benimkin de kayak yapan penguen.
naylon bu, ne olacak. üşürdü ayaklarımız haliyle. futbol oynarken ankara' nın soğuğunda bile o kıçı kırık montlarımızı kaldırıp bir kenara atardık. anlamazdık ciğerlerimizin buz tuttuğunu. hastalıklar pek bir ağır geçerdi o yüzden. geceleyin ateşler içinde yanar, gündüz oldu mu yine sokakta anlamsızca koşar oynardık.
herkes gribi ağır geçirdiği için, ateşten olsa gerek tüm çocukların yeşil akardı sümüğü. görmek sıradanlaştığından şimdiki kaar iğrenmezdim sümüklü arkadaşlarımdan. hatta sanırım en sümüklüleri bendim. hapşırdığımda, hatta güldüğümde kaleciysem futbol oynarken, çıkardığım her topta sümüklerim dışarı fışkırırdı.
iyi futbol oynar ama daha da iyi kalecilik yapardım. birgün yine kaleciyken top elime geldiğinde hapşırdım. başlıktaki benzeri bir balon çıktı burnumdan. burnumu silmeden topu önüme aldım karşı kaleye kadar gidip gol attım. ama burnumdaki balon hala patlamamıştı. burnumda asılı duran bu istenmeyen cisim yüzünden gol sevincini takımda herkes yalnız kutlamak zorunda kaldı.
artık burnum pek akmıyor. hapşırınca balon çıktığını da görmedim hiç. ama artık efsane bir kaleci yada sümüklü bir golcüde değilim. hiçbir arkadaşım o günkü gibi bir sevinçten sonra sarılmıyor bana. o yıllarda hepimiz sümüklüydük ama yinede severdik bir birimizi.
çocuk sümük nedir bilmir, burun, balon, şişmek bunları da bilmez. hatta ki çocuk kendinden bi haber. şimdi balonu şişirip satıp kar eetmekle itam edilebilir mi? ya da şirinlik peşindemidir. bunlardan habersiz olduğuna göre o sadece hayatını yaşamakta düşünmeden.
burnundan nefes alırken iner. nefesi ileri doğru ittiğinizde baloncuk oluşur.
çokzeeeelll. yeşil baloncuklar.
tekrar.
nefes alırken balonumuzu içeri çekiyoruz. ımmpphhssss..
dünyanın en sağlıklı insanıyız, balonumuzu tekrar şişiriyoruz.
aauummnnnnnnnn.
hele birde bunun, lisedeyken sevdiği çocuğun esprisine güleyim derken iki deliktende hoyratça fışkıran yemyeşil sümük versiyonu da vardır ki, çocuğunki bu durumda yenilesidir. **
iğrenç bir sümük bu kadar mı sempatik kullanılırın şeklidir hepimize olmuştur ben çok yaladığımı biliyorum.son cümle itraf gibi olmuş ola bilir çünkü bunu her yerde söylemem...
çocuğun peçeteyle tanışmasının zamanı geldiğine işarettir.ve o anda bunu başkası yapsın demeyip, tanıştırma işi üstlenilmelidir.çocuğun o kısa geçmişinde, ham maddesi sümük olan o balonları, anne ya da anne rolünü üstlenmiş kişi yada kişiler, hiç bir baskı altında kalmadan, ani bir el kıvraklığı sayesinde peçetenin de yardımına başvurarak alıp peçeteye saklamıştır.ama bu işlem ona öğretilmemiştir.bu çok kötüdür.ve belkide bir çok kez çocuk yalnız kaldığında kendi sümüğünde boğulmaktan kurtuldu.evet o çocuğu, burun temizleme kültürüyle tanıştırmanız daha sağlıklı kuşakların önünü açacaktır.
ne kadar çocuğu sevimli gösterse de, nefes almasına engel olan sümüktür. çocuğu seviyor ve iyiliğini düşünüyorsanız, sümük balon gibi şiştiği anda parmağınızı balona sokup patlatın onu. evet, evet patlatın. sakın ola tiksiniyorum demeyin olm ne kadar tutarsızsınız derim o zaman. hele ki siz kızlar, sakın! hani çocuklar chooq taaatlıydı, chooq sevilesiydi? tutarlı olun, çocuğa onu sevdiğinizi gösterin. o balonu patlatın!
eskaza iyileşilip de sümüksüzleşilmesi halinde tükrükle yapılan baloncuk bir nebze olsun yerini doldurabilir. akvaryumdaki balık gibi görünmek pahasına..
sadece çocuklara has bir hadise değildir. lise hayatım boyunca sıra arkadaşımı esir ettiğim baloncuklarımla geçirttim 3 seneyi kendisine. saolsun kısa sürede mukozalarıma alıştı . aynı vak'a ersin karabulut'un da başına gelmiştir. (bkz: sandık içi)
genelde okulda istiklal marşı söylerken arkamda duran çocuk aklıma geldi. aynı sınıtta olduğumuz için ve sırayı bozmama kaidesi olduğu için istiklal marşı okumayı hiç istemediğim günlerrrr.
