aslında 'çocuğa uçak metaforu ile yemek yedirmeye çalışan ebeveyn' olacaktı ama tutturmuş bir elli karakter diye olamadı.
tamam çocuk dediğin canlı doğası itibariyle biraz maldır ama böyle manipülasyonlar yaparak körpe dimağları avlamak yakışıyor mu bilinçli bir ana babaya. neymiş "bak bak uçak geliyo uçak geliyo aç ağzını" imiş. ilk bulan kişi için yaratıcı sıfatı bir nebze hakediliyor olsa da bıkmadan usanmadan hele ki "ab'ye gireceğimiz şu günlerde" hala daha uçaktı, planördü, zeplindi diye çocuğun ağzına yemek tepelemek nedendir. utanmıyor musunuz kocaman insanlar ufacık bebelerin algısıyla oynama, fazladan iki lokma için onları kandırmaya. ne uçağı olum bildiğin süt ile hercümerç edilmiş eti cici bebe işte. gözünüzü seveyim bitirin artık şu ritüeli.
zorla yemek yedirmeyin kardeşim çocuklara benim asıl derdim o. insan doğası itibariyle acıkınca ske ske yemek yiyecek ve çocuk dahi olsa acıktığını bir şekilde belli edecek şekilde yaratılmıştır. bırakın bu uçak olayını artık, ağza doğru gudik manevralar yaparak ilerleyen kaşığın tam ağıza girecekken çekilip olaya daha da bir özendirme unsuru katılarak ve bu bir kaç defa tekrarlanıp çocuk iyice uyuz edilerek yedirilen ne cici bebeden, ne milupadan, ne köfteden hayır gelmez.
Bir de rica ediyorum bunu hafızanın artık kayda başladığı beş yaş ve civarında yapmazsanız benim gibi her "cabin crew cross check" lafını duyduğunda kusma refleksi harekete geçen bir insan yaratmamış olursunuz.
