geriye bakılınca üzüntü duyulan nesildir. Ama enteresan da bir durum var. öğretmen olduğum için birebir çocuklara sordum. Hangisi daha zevkli bilgisayarda futbol oynamak mı dışarıda arkadaşlarınla futbol oynamak mı diye. Dışarıda öğretmenim diye net cevap verdi. Teneffüste bilgisayar odasını açtım topu da verdim. tereddütsüz bilgisayara gittiler amk.
Bir kere bilgisayar oyunlarına kafayı takmış bir çocuk arkadaşlık nedir bilemez. değerleri, insanlara nasıl davranılması gerektiğini tam anlamıyla öğrenemez.
büyük ihtimal, dünyanın içine edecek olan nesil. öğrenme olgusu, keşfetme olgusu geliştirir çocuk oyunları. bütün bilgileri hazır olarak alan nesil, o bilgilerin ne işe yarayacağını anlamakta güçlük çeker.
ebeveynler! Sözüm sizedir. iş durumunuz müsaade ediyorsa eğer, çocuğunuz olduğunda, küçük yerleşimleri tercih edin ve çocuğunuzu oralarda yetiştirin. çok sürmez bu durum ama, henüz teknolojinin kirletemediği bölgelerimiz mevcut.
bazı çocukların dahil olmanın eşiğinden döndüğü topluluktur.
benim de çok zamanımı yedi bunlar ama yaradan anamızın babamızın duasından olsa gerek bir baltaya sap olmayı nasip etti çok şükür. fena bir beladır, artık dayakla mı olur iknayla mı olur bir şekilde çoluk çocuk bu işlerden kurtarılmalı.
