Daha doğrusu çocukluğuna özlem duymayan çok nadirdir,
Çocukluğunda travma yaşamış olması muhtemeldir.
Fakat çocukluk başka be abi.
Ruhun tertemiz, herkes sana mutlu gibi gelirdi,
derdin yoktu,
biran önce büyümek isterdin, büyüyünce ne olacağını bilmeden,
okuldan eve geldin mi cantayi atardin eve, haydi doğru sokağa,
akşam ezanına kadar cosardin bir sokak dolusu arkadaşınla,
mutluymusuk meğer o zaman, her ne kadar aglasakta Çocuklukta,
Ah Be çocukluk, Ah ah.
insan ne kadar küçükse kaygıları da o denli küçük oluyor. O yüzden çocukluğa özlem duyuyor insan. Başında bu kadar dert olmadan okula gidip gelmek en büyük sıkıntıyken ne güzelmiş hayat.
