çocukluğumuzun en büyük problemi

    7.
  1. gunluk harcligim kantinden bir ayran bir simit almaya yetecek kadardi, fruko aldigim zaman simit alamiyordum.
    6 ...
  2. 1.
  3. Yazarların çocukken problem ettiği olay yada durumlardır.

    Benim en büyük problemim havuz problemiydi arkadaş.
    iki musluğun güzel güzel doldurduğu havuzu aynı anda boşaltan o musluk varya,
    Onu oraya takan ustayı aramakla geçirdim çocukluğumu!

    iki bilinmeyenli denklemlerden sonrada kayış koptu zaten..
    7 ...
  4. 2.
  5. isteğimin ben vazgeçtikten sonra yerine getirilmesi.
    5 ...
  6. 26.
  7. Şahsım adına bizim binada oturan adalet teyze'dir.

    Çocukluğum ona 1 kilo patates, iki tane ekmek, 5 tane yumurta, küçük yoğurt falan almakla geçti.. 80'li jenerasyon bilir hayat sokakdaydı o dönemler, herşeyin dönemi vardı misketin, futbolcu kağıtlarının, gazoz kapağının falan. Ben bu adalet karısı yüzünden o dönemleri kaçırırdım o derece, asker gibiydim resmen görev edinmiştim, mahallede onca çocuk vardı ama ben hep beni göndermesine hiç itiraz edemez hayır diyemezdim...

    Burdan kendisine sesleniyorum, Allah rızası için tuzu, karabiberi, katı yağını, salçanı soğanını falan kontrol et, torunlarını falan elli kere bakkala markete yollama, bana ettiğin eziyeti onlara da etme.

    Yinede seni çok seviyorum ama;

    'Adaletini sikiym adalet teyze' demekten de kendimi alamıyorum affet.

    Öptüm.
    5 ...
  8. 3.
  9. Kuzenle kumu çamur haline getirip oynayabilmek için su bulmaya çalışmaktır. Zira anneler çamurla oynamamıza karşıydı ve su vermiyorlardı bize. Biz bu problemi nasıl mı çözdük? Çok basit. Susadık diye eve gidip bize verdikleri suları yutmayıp ağzımızda tutuyorduk ve koşarak kumun üzerine boşaltıyorduk. Sonra olayı çaktılar ve sözde biz su içip tam gidecekken bizi gıdıkladılar ve hazin son.
    3 ...
  10. 11.
  11. tartışmasız simit oyunudur ebenin yerine gidene kadar çektiklerimi bir ben bilirim.
    3 ...
  12. 13.
  13. bizim neslimizin çocukluğunun en büyük problemi çocuk olduğumuzun pek farkında olan olmayışı idi. hep büyük gibi davranmamız beklenirdi, misafir evlerinden efendi efendi oturalacak, büyüklerin lafı kesilmeyecek, baba ne izlerse o izlenecek, baba yanında düzgün oturalacak, herkes saygılı olunacak, bağırarak konuşulmayacak.

    şimdi çocuk babasının ağzına sıçıyor. o da çocuk ben de çocuktum.
    3 ...
  14. 15.
  15. babanın her haftasonu sizi görmek için geleceğini zannetmek, saatler öncesinden hazırlanıp beklemek, küçük kardeşin heyecanını kaybedip agresifleşmesi, annenin gerilmesi, herkesin birbirine saldırması..en nihayetinde babanın ''çok mühim'' bir işinin çıkıp gelememesi..
    ve bu durumu her haftasonu yaşamak..
    3 ...
  16. 27.
  17. Çocukluğumuzun en büyük problemi gerçekten bir çocuk gibi büyüyemediğin hissine kapılmaktır.
    3 ...
  18. 5.
  19. maçlardaki atan alır kuralı.
    3 ...
© 2025 uludağ sözlük